Na wczorajszej wywiadówce dowiedziałam się od jednej z mam, że aby móc na nią przyjść, musiała w pracy siedzieć 16 godzin! I zrobiła to bez mrugnięcia okiem, bo bardzo jej zależało na tym, żeby być...
Dlaczego aż tyle? No bo pracuje na zmiany, i aby móc wyjść, ktoś musi przyjść inny, a ktoś przyjdzie tylko na swoje 8 godzin, a nie dodatkowe. A dlaczego nie może ktoś przyjść na te dwie godziny, kiedy jest wywiadówka, jak chociażby właściciel. No niestety, nie ma co pytać. Nie ma co wnikać o legalność tego w świetle prawa.
Ogarniając temat, 16 godzin to jest tak jakby zacząć pracę o 6 rano i skończyć o 22 wieczorem! Czujecie?! A tutaj niestety wchodziła w rachubę też nocka. Byłam pełna podziwu. To jest tytaniczna praca!
"Chcesz zrozumieć, czym jest rok życia? Zapytaj o to studenta, który oblał roczny egzamin. Czym jest miesiąc życia, powie ci matka, która wydała na świat wcześniaka, i czeka, by wyjęto go z inkubatora, bo dopiero wówczas będzie mogła przytulić swoje maleństwo. Zapytaj, co znaczy tydzień, robotnika pracującego na utrzymanie rodziny w fabryce albo kopalni. Czym jest dzień, powiedzą ci rozdzieleni kochankowie, czekający na kolejne spotkanie. Co znaczy godzina, wie człowiek cierpiący na klaustrofobię, kiedy utknie w zepsutej windzie. Wagę sekundy poznasz, patrząc w oczy człowieka, który uniknął wypadku samochodowego, o ułamek sekundy pytaj biegacza, który zdobył na igrzyskach olimpijskich srebrny medal, a nie ten złoty, o którym marzył przez całe życie. Życie to magia." M. Levy Jak w niebie
